Gastenboek

Anne Roos G. Amsterdam.
"Toen ik voor het eerst bij Cor kwam was ik helemaal in paniek en had ik weinig hoop dat ik ooit uit die vreselijke gevoelstoestand zou kunnen komen. Cor nam mij stap voor stap bij de hand en straalde zoveel vertrouwen uit in mij dat ik met hele kleine stapjes het vertrouwen ook weer begon terug te krijgen. Ik heb hem regelmatig gebeld als het echt niet ging en dat was ook heel erg fijn. Cor heeft me geleerd om je diepste gevoelens van verdriet, rouw, depressiviteit of eigenlijk alle nare gevoelens die je maar kunt bedenken er helemaal te laten zijn en ze niet weg te duwen. Ook je tranen te laten stromen in plaats van ze zo snel mogelijk te drogen en een halt toe te roepen. Dit proces leidde er bij mij toe dat ik dagenlang, bijna aaneengesloten, heb gehuild, ik dacht dat er nooit meer een einde aan mijn tranen zou komen maar Cor verzekerde me dat het beter zou worden. En dit was ook zo. Het was een ontzettend heftig proces en ik heb dan ook een tijd niet kunnen werken maar het heeft voor mijn gevoel wel echt iets opgelost omdat ik het doorleeft heb en daardoor voor mijn gevoel ook heb kunnen verwerken. Inmiddels gaat het eigenlijk best wel heel erg goed met me. Ik ben er nog niet maar Cor heeft me voldoende tools gegeven om het nu op eigen kracht te kunnen. En ik heb daar weer vertrouwen in. Dat is denk ik het mooiste cadeau: weer vertrouwen in je eigen kunnen en je eigen kracht, dat wens ik iedereen toe!"

Hartelijke groet,


Anoniem

Ik was heel depressief.
Ik ga nu met sprongen vooruit.
Ik heb zin in het leven.
Ik ben Cor dankbaar dat hij mij beter maakt.


Geerte C. Wageningen
Mijn Gnostische weg
Zeven jaar geleden was ik iemand die zich voor alles en iedereen verantwoordelijk voelde. Ik had lijstjes voor alles. Ook mijn weekenden werden volledig door lijstjes bepaald. En helaas kwamen de lijstjes nooit af, dus schoot ik altijd tekort en was er nooit rust. Ik kan me nog goed een weekend herinneren waarin ik van alles samen had gedaan met mijn vriend. En hij had een heerlijk weekend gehad en ik voelde me verschrikkelijk, want er was nog zoveel blijven liggen wat nog gedaan moest worden. Ik voelde me echt totaal opgejaagd. Op mijn werk dacht ik ook altijd dat het rustiger zou worden als dat ene project af zou zijn, of volgende maand, of volgend jaar. Maar nu moest ik nog even volhouden. Ik ben twee keer overspannen geweest en had ook enorme problemen met mijn nachtrust. Eigenlijk lag ik vooral wakker. Ik voelde een enorme druk op mijn borst en ging dan vaak heel hard fietsen om maar wat van die druk kwijt te raken. Dat ging zo door tot ik met migraine op de grond van mijn kantoor lag voordat ik ’s ochtends de mailbox opende. Toen besloot ik dat het echt niet meer langer kon zo. Er moest NU iets gaan veranderen.
Dus ik ben naar een psycholoog gegaan. Bij de psycholoog moest ik vragenlijsten invullen en werd ik in hokjes gestopt. Ik kreeg allerlei theorieën over me heen en daarnaast wat ontspanningsoefeningen. Nou, na 10 weken was ik nog geen stap verder. Dus ik heb de psycholoog gezegd dat het al een stuk beter met me ging en toen gaf ze aan dat het dan wel klaar was. Toen heb ik de moed toch maar bij elkaar geraapt om Cor Puijk in Oss te bellen. Een vriend van me had Cor aangeraden. Maarja omdat een consult bij Cor niet door de verzekering vergoed wordt en de psycholoog wel, moest ik dus wel even een drempel over. Nou, ik was nog geen half uur binnen bij Cor of de tranen stroomden me over de wangen. Eindelijk iemand die me naar mijn gevoel toe wist te krijgen. En jeetje wat voelde ik me vastgezet in alle dingen die ik dacht te moeten. Ik kwam erachter dat ik eigenlijk mijn hele leven had gedaan wat anderen van me verwachtten en ik wist eigenlijk niet eens dat ik gevoel had, laat staan een eigen wil. En ik had al helemaal geen idee wie ik eigenlijk was. Het verstand was alles wat ik kende. Ik kwam uit een zeer rationele familie. En ik werkte dan ook in de wetenschap. Liefde en gevoel was mij totaal onbekend. Negativiteit en zwaarmoedigheid kende ik echter als geen ander.
Bij Cor kwam ik erachter dat ik nee kon zeggen, zelfs op mijn werk. En kwam mijn authenticiteit stukje bij beetje terug. Maar moeilijk was die weg wel. Op het moment dat ik besefte dat ik helemaal niet wilde trouwen, terwijl de bruiloft twee maanden later gepland was, heb ik wel even getwijfeld of ik de auto op de terugweg uit Oss tegen de vangrail zou parkeren. Maar gelukkig heb ik dat niet gedaan.
Stap voor stap heb ik mijn trauma’s opgeruimd en mijn verstand tot rust gebracht. Ook mijn nachtrust is weer teruggekeerd. En ik heb mezelf steeds beter leren kennen. En nu kom ik er steeds meer achter wat ik met hart en ziel echt wil. Verder heb ik rust gevonden bij mezelf en heb ik geleerd van mezelf te houden en te accepteren dat ik niet volmaakt hoef te zijn. Iedereen maakt fouten en doet goede en slechte dingen. Als die al bestaan. Mezelf leren kennen, daar ben ik nu volop mee bezig. En dat is een weg van trial en error. Wat past echt bij me? Wat vind ik eigenlijk echt leuk? En bij welke mensen voel ik me fijn bij? Wie van mijn vrienden passen nog in mijn leven en wie niet? Wat wil ik en vooral ook wat wil ik niet? Dat zijn de vragen die me op dit moment bezig houden. Inmiddels zie ik in dat het leven helemaal vol mogelijkheden zit. De hele wereld ligt aan mijn voeten en ik mag gewoon kiezen. Dat is prachtig, maar tegelijkertijd overweldigend en groots. En eerder had het me ook totaal afgeschrikt, omdat het heel onveilig voelt. Maarja echte veiligheid bestaat toch niet. Dus kan je je het beste volledig aan het leven overgeven en alle emoties die in je opkomen volledig toelaten en doorleven. Met alle mooie en pijnlijke dingen. Het hoort er allemaal bij. En het is heerlijk als je niet meer bang bent voor de pijn of voor de vreugde, dan wordt alles intens en prachtig.
Verder ben ik gaandeweg ook steeds gevoeliger geworden. Dat is een heel bijzonder om mee te maken. Ik voel inmiddels de energie om bomen en planten heen. Zie of hoor steeds vaker wat mijn gidsen aangeven. Maar ook mijn paarden kan ik steeds beter aanvoelen. Wanneer vinden zij iets moeilijk en wat willen ze wel en niet. Ook droom ik veel meer. En die dromen sluiten vaak goed aan op de dingen die ik via mijn gidsen meekrijg en op de dingen die me bezig houden. Nou, dat is een totaal nieuwe dimensie die ik op dit moment aan het ontdekken ben. Prachtig is het.

Zonder Cor en de Gnostische weg had ik al deze dimensies nooit ontdekt. En daar ben ik Cor (en mijn vriend die mij naar Cor toe verwees) dan ook zeer dankbaar voor. Eindelijk mag ik genieten van het leven.
Bedankt Cor!


Anne S. Geffen
Cor heeft me ontzettend vooruit geholpen in mijn persoonlijke ontwikkeling en daar ben ik hem heel dankbaar voor. Hij is een heel fijn mens, erg vriendelijk en professioneel en de sfeer in de praktijk is goed!
Dank je Cor!


Patricia P. Harderwijk
Ik bezoek nu twee jaar Gnostisch centrum De Drie Bronnen. Toen ik voor het eerst kwam had ik met een flinke burn out te maken. Ik ben inmiddels weer goed in balans en bezoek Cor nog met regelmaat om dit ook te blijven en mezelf verder te ontdekken en ontwikkelen.
Dikke duim voor Cor!


Barbara O. Drunen
Lieve Cor, bedankt voor je liefdevolle hulp de afgelopen tijd